هر آنچه باید درباره درمان تیک عصبی بدانید

شما همچنین می توانید به مقاله های چگونه ترک عادت کنیم؟، چگونه سیگار را ترک کنیم؟ و علائم و درمان مسمومیت الکلی که توسط سایت رسانه دکتر سلامت تهیه شده است، مراجعه کنید.

درمان تیک عصبی با رفتار درمانی

1- تشخیص اصرار پیشگیرانه

اغلب افراد مبتلا به تیک عصبی دارای رفتارهای مصرانه ای قبل از شروع تیک هستند، مانند نوعی نیاز به خاراندن زخم، برخی مواقع بعد از این حالت ها اصرار تیک ها شروع به تسکین می کنند. اگر بتوانید تشخیص دهید دقیقا چه اتفاقی قبل از شروع تیک، باعث آن شده است می توانید روش هایی برای توقف آن به کار بگیرید.

به عنوان مثال:

• ممکن است تنش های خاصی در محیط شما وجود داشته باشد که تیک های شما سبب آرام شدن آن تنش ها می شود.
• گرفتگی در گلو ممکن است منجر به تیک صاف کردن گلو منجر شود.

2- انتخاب کلیه رفتارها برای متوقف کردن تیک عصبی

به محض اینکه متوجه شروع تیک شدید، می توانید از روش هایی برای کنترل آن استفاده کنید.

به عنوان مثال:

• اگر تیک پرتاب دست دارید، دست تان را محکم در کنار بدن نگه دارید و یا اگر تیک صاف کردن گلو دارید، نفس های عمیق و آهسته بکشید.
• شما می بایستی در هنگام شروع تیک، آگاه باشید. چرا که در تشخیص اصرارهای پیشگیرانه مهم هستند. سپس می توانید رفتارهای جدید را بارها و بارها به صورت منظم تمرین کنید تا زمانی که الگوی رفتاری تان تغییر کند.

3- همکاری با یک رفتار درمان گر

در زمان کار کردن روی تیک های رفتاری، می توانید از یک رفتار درمان گر کمک بگیرید. آن ها می توانند روش ها و حقه هایی را به شما آموزش دهند که تاکنون به آن ها فکر نکرده بودید. و یا می توانند به شما در تغییر سبک زندگی که می تواند منجر به شدت و یا تناوب تیک ها نشوند، کمک کنند.

4- صبورباشید

رفتار درمانی نه تنها باعث توقف تیک عصبی در لحظه می شود، بلکه مزایای بلند مدت دیگری نیز دارد. درمانگرها معتقدند که اغلب اوقات متوقف کردن تیک سبب بروز کمتر آن در شما خواهد بود. به عبارت دیگر، متوقف کردن تیک هر بار که اتفاق می افتد، باعث ظهور کمتر آن در آینده خواهد شد.

پرهیز از عوامل محرک تیک عصبی

1- خواب کافی

اگر بیش از حد خسته باشید، احتمال بروز تیک بشتر خواهد بود. برای خواب بهتر ساعت را روی زمان خاصی کوک کنید تا به شما یادآوری کند که آماده خوابیدن شوید. همه دستگاه های الکترونیکی را خاموش کنید، چرا که می تواند سبب ناآرامی و تکان خوردن شما در حین خواب شود، هم چنین هر چیزی را که باعث برهم خوردن خواب تان می شود، مانند نور و یا صداها را در حالت خاموش قرار دهید.

• بزرگسالان به 9 تا 7 ساعت خواب نیاز دارند.
• سنین 17 تا 14 سال به 10 تا 8 ساعت خواب در شب احتیاج دارند.
• سنین 13 تا 6 سال به 11 تا 9 ساعت خواب در شب احتیاج دارند.
• سنین 5 تا 3 سال به 13 تا 10 ساعت خواب در شب احتیاج دارند.
• کودکان 2 ساله به 12 تا 11 ساعت خواب در شب و 1 الی 2 ساعت خواب نیمروزی احتیاج دارند.
• نوزادان به 17 تا 14 ساعت خواب نیاز دارند.

2- کاهش استرس با تمرین و ورزش

استرس می تواند سبب بدتر شدن تیک عصبی در شما شود.

کنترل استرس می تواند به کاهش تیک کمک کند. سعی کنید که حداقل 15 دقیقه در هفته ورزش منظم داشته که به کاهش استرس کمک می کند، مانند شنا، پیاده روی و یا دوچرخه سواری داشته باشید. وقتی دچار استرس می شوید زمانی را به خودتان اختصاص داده و سعی کنید گروهی از دوستان حمایتگر در اطراف خود بسازید که به حرف هایتان گوش داده و یا سبب خنده در شما شوند.

• هم چنین کنترل روی موضوعات پیش آمده در زندگی بسیار مهم است اگر سعی کنید به جای انجام کاری برای حل مسائل و موضوعات زندگی تان، فقط نگران آن ها باشید، استرس و اضطراب را در خود افزایش داده اید. به این شکل با عمل گرا بودن، به جای فکر و خیال می توانید سطح استرس خود را کاهش دهید.

• گوش دادن به موسیقی آرامبخش، رنگ ها و یا خواندن کتاب در زمان استرس
• هم چنین میتوانید برای کاهش سطح استرس از یوگا و مدیتیشن برای این منظور استفاده کنید.

3- از سیگار و مشروب پرهیز کنید

مشروب و سیگار کنترل تیک را سخت تر می سازد. اگر مبتلا به این موارد هستید بهتر است آن ها را ترک کنید. اگر ضروری بود می توانید از درمانگر و یا مشاور اعتیاد در این موارد کمک بگیرید.

4- دیگران را از تیک خود آگاه کنید

البته نیازی نیست به هر غریبه ای در حین پیاده روی راجب تیک خود بگویید!!! با این حال گفتن آن به دوستان صمیمی و یا خویشان  می تواند موثر باشد. اجازه بدهید که راجب تیک تان بدانند و این ترتیب عکس العمل های خود را با توجه به تیک شما تنظیم کنند. یاد آوری و یا توجه به موقعیت های پر استرس می تواند سبب بدتر شدن تیک عصبی شود.

• به یاد داشته باشید که تیک شما چیزی نیست که باعث شرمندگی تان شود. شما دارای وضعیت پزشکی مانند سایر بیماری ها مثل، دیابت، آسم و یا صرع هستید.

درمان تیک عصبی

1- می توانید آرامبخش بگیرید

عمده داروهای تجویز شده برای تیک ها، آرامبخش ها مانند هالوپریدول، پیموزاید و aripiprazd هستند. در حقیقت این داروها تنها دسته دارویی تأیید شده توسط (FDA سازمان کل خوراک و دارو آمریکا) برای درمان تیک می باشند.

• با پزشکتان صحبت کنید تا در صورت مناسب بودن این داروها برایتان آن ها را تجویز کنند. می توانید به این داروها به عنوان گزینه ای کوتاه مدت در کنار کار بر روی تغییرات رفتاری برای بهبود تیک استفاده کنید.
• این داروها ممکن است سبب، یبوست، خشکی دهان، تاری دید و یا افزایش وزن در شما شوند.

2- درباره سایر داروها صحبت کنید

با وجود این که تنها داروهای آرامبخش، جهت درمان تیک ها تأیید شده اند، اما برخی پزشکان به سایر داروها برای درمان تیک عصبی روی آورده اند. با پزشکتان در مورد امکان مناسب بودن یکی از این داروها برای شما صحبت کنید. به محض اینکه تیک تان تحت کنترل در آمد، با پزشک خود برای کاهش دوز مصرف داروهای تان و سپس قطع آن ها صحبت کنید.

• دو گزینه از این داروها، کلونیدین و guanfacine هستند که عموما برای فشار خون بالا تجویز می شوند، اما می توانند به درمان هر دو مورد تیک و بیش فعالی کمک کنند.
• گزینه دیگر کلونازپام است که در درمان اضطراب هم به کار گرفته می شود.
• اگر هم مبتلا به هانتینگین بودید یا تترابتازین می تواند برایتان مفید باشد، هر چیز ممکن است سبب افسردگی شود.
• بدن برخی افراد هم به داروهای صرع، مانند تو پیرامیت جواب می دهد.

3- درباره تزریق بوتولونیوم مشاوره کنید

با این روش (بوتاکس) پزشکان سم بوتولونیوم را به ماهیچه ها تزریق می کنند. برخی اوقات بوتولونیوم با ریلکس کردن ماهیچه ها،سبب کاهش تیک می شود.

• هر چند این روش تنها قسمت های کوچک و ویژه ای را شامل می شود. می بایست به عنوان راه حل اخر در نظر گرفته شود.

4- مشاوره درباره جراحی تحریک اعماق مغز

درموارد نادری، جراحی تحریک اعماق مغز می تواند گزینه درمانی باشد.

• در این روش، الکتروهای کوچکی در مغز کار گذاشته می شوند که با ژنراتور مولد نبض در سینه شما در ارتباط  قرار می گیرد. ژنراتور جریان الکتریکی ضعیفی برای تنظیم تیک شما می فرستد.

رسانه دکتر سلامت